Unë jam pluhur në Mbretërinë Tënde

unë nuk jam mbikëqyrësi i syve të tua
unë jam thithësi i hijeve të qepallave tua
unë nuk të dashuroj pse duhet dashuruar
unë të dua pse askush nuk të donë si të dua unë
unë nuk pijë në tavernat e qoshqeve të humbura
unë dehem dhe bije në kllapi gjatë shikimeve tua
unë në lirin e ekzistencës robërinë e kam shijuar
unë nuk ekzistoj fare pa dehjen time të papeshuar
unë në zërin tënd të butë shkrihem si maja e dëborës
unë edhe më tutje tretem si rrënja e lules së shebojës
unë nuk kam askënd siç të kam ty o shikim i degëzuar
unë jam një top pluhuri ndaj dashurisë së papërjetuar
unë kur të puth lagështin e pështymës çdoherë e mbaj pranë
unë në sixhade përkujtimin e pështjell dhe për ty do të lus
unë jam fakiri i etur dhe lypsarë për ty çdoherë do të mbes
unë nuk dua që të shfaqi madhërinë tënde në shkronja të mëdha
unë e dua Prezencën Tënde si gjaku që vlon në damar të shpërndarë
unë nuk jam unë, nëse nuk je Ti, ndërsa Ti je Ti edhe nëse nuk jam unë.