Unë nuk i ha peshqit, por i kam qejf që ti shikoj se si notojnë në lirinë e pafundme të tyre. Nuk dua që ata të jenë në barkun tim të grindura nga dhëmbët e mija, por dua të jenë jashtë meje që liria e tyre mos të varet nga shija dhe bluarja në lukthit tim. Kush ka liri të sheh se si kush noton në këtë horizont kaq të tërbuar, pse përcaktimet janë aq të lehta dhe shembin gjithë strukturën kontekstuale të ironisë në grindje dhe të përjetimeve morbide në këtë aheng të quajtur shoqëri!
Më grithte çdo gjë, në fakt më mposhte në largësi varësia, atje ku thyhet imazhi si xham i pëlcitur dhe i zbukuruar në ofshamën e gëlltitur nga malli i pazbrazur, atje ku traget janë në vetmin e paecjes, ku hingëllima zbret mbi malet e shpirtit tim si shfaqje kujtese mbi çdo gjallesë që noton dhe galopon në dukurit e papërcaktuara.
Lëngu i zhurmës shurdhohet nga piskama e shkronjave, ndërsa aktpadia ngritët mes lidhëzave dhe lëngjeve të lidhjeve kimike, rishtazi më shumë se kurdoherë plasarit në pëlcitje kufoma e mbuluar me zall që kishte ngjyrë deti. Krejt po të mblidhen, nuk do të munden ta shtrydhin dhe ta zbulojnë zemrën time, për inat të shumëllojllojshmërisë së perceptimeve dhe ndjenjave të rrejshme që shfaqen nga të tjerët! Kjo dukuri performon shantazhet e ëndrrave si ndonjë skifter i bardh nga legjendat e indianëve lëkurëkuq. Nën këtë tendë djersët kullojnë si ujëvare, por prapë duhet sabër, se ashtu kishin thënë...
Çdo lundrim është kthim në zallin e bregut, kjo vërtetësi të varet në varëset e dollapit në dhomën kur për çdo ditë rregullohesh dhe pispillosesh për të tjerët, ashtu jemi të mekanizuar në këtë shirit të fabrikës që prodhohemi për çdo ditë.
Në vendin ku prodhohen topat e luftës për mbrojtje mua më kishin shndërruar në barut, edhe atë i furnizuar me çmim toptani, dhe gjithë kohen vinte erë e rëndë saqë tytat e hundës ishin zënë dhe nuk dalloja më aromë, vetëm prisja dikush të më flakte me fitilin e kallur me zjarr.
U lodha më në pasqyrat dublo kur reflektohej edhe uni im edhe vëtësia ime, njëherë si grindavec me dhëmbët të dala jashtë e njëherë tjetër me gojë mbyllur për të treguar bonton se si duhet të hahet buka, mjaftë konsumova mjegull, u fryna shumë, do më pëlcet barku nga teprimi. Ky përcaktim kishte qen si një skelet ku nxënësit patjetër duhet të mësojnë në orën e biologjisë për strukturën e renditjes së eshtrave një për një, dhe gjithë kjo renditje e skeletosur është vetëm se rend i ri botërorë i pacipët që thithë lëngun në formë të pamëshirshme.
Kur do të ajroset dhe të pastrohet fryma artistike, ku e ka vendin ajo në këtë vend të ngratë, e jetim, ku janë kujdestarët tullumbaxhi që i rregullojnë rubrikat dhe i redaktojnë pluhurat e ndara në gardhe speciale që si e si ti reklamojnë prodhimet më të reja bujqësore! Rrofshin plugjet se jemi detyruar ti mbajmë në shpinë dhe të kullotim gjatë pauzave kur ata neve na i përcaktojnë, se nuk mundemi më ndryshe. Të ndryshkura shiheshin edhe kristalet që si piptha dëshironin të dilnin në këtë sipërfaqe gjoja të mirëfillta, por asgjë, të jeni të bindur s’ka pllenim në format e arkietipëve edhe atë, ndash për shkaqe eksperimentale ndash për shkaqe estetiko-erotike, krejt kjo është një kontrast i hidhur që nuk përpihet me asgjë. Kamasutra është një punë si Tomy dhe Jerry par excellence!!!
Më grithte çdo gjë, në fakt më mposhte në largësi varësia, atje ku thyhet imazhi si xham i pëlcitur dhe i zbukuruar në ofshamën e gëlltitur nga malli i pazbrazur, atje ku traget janë në vetmin e paecjes, ku hingëllima zbret mbi malet e shpirtit tim si shfaqje kujtese mbi çdo gjallesë që noton dhe galopon në dukurit e papërcaktuara.
Lëngu i zhurmës shurdhohet nga piskama e shkronjave, ndërsa aktpadia ngritët mes lidhëzave dhe lëngjeve të lidhjeve kimike, rishtazi më shumë se kurdoherë plasarit në pëlcitje kufoma e mbuluar me zall që kishte ngjyrë deti. Krejt po të mblidhen, nuk do të munden ta shtrydhin dhe ta zbulojnë zemrën time, për inat të shumëllojllojshmërisë së perceptimeve dhe ndjenjave të rrejshme që shfaqen nga të tjerët! Kjo dukuri performon shantazhet e ëndrrave si ndonjë skifter i bardh nga legjendat e indianëve lëkurëkuq. Nën këtë tendë djersët kullojnë si ujëvare, por prapë duhet sabër, se ashtu kishin thënë...
Çdo lundrim është kthim në zallin e bregut, kjo vërtetësi të varet në varëset e dollapit në dhomën kur për çdo ditë rregullohesh dhe pispillosesh për të tjerët, ashtu jemi të mekanizuar në këtë shirit të fabrikës që prodhohemi për çdo ditë.
Në vendin ku prodhohen topat e luftës për mbrojtje mua më kishin shndërruar në barut, edhe atë i furnizuar me çmim toptani, dhe gjithë kohen vinte erë e rëndë saqë tytat e hundës ishin zënë dhe nuk dalloja më aromë, vetëm prisja dikush të më flakte me fitilin e kallur me zjarr.
U lodha më në pasqyrat dublo kur reflektohej edhe uni im edhe vëtësia ime, njëherë si grindavec me dhëmbët të dala jashtë e njëherë tjetër me gojë mbyllur për të treguar bonton se si duhet të hahet buka, mjaftë konsumova mjegull, u fryna shumë, do më pëlcet barku nga teprimi. Ky përcaktim kishte qen si një skelet ku nxënësit patjetër duhet të mësojnë në orën e biologjisë për strukturën e renditjes së eshtrave një për një, dhe gjithë kjo renditje e skeletosur është vetëm se rend i ri botërorë i pacipët që thithë lëngun në formë të pamëshirshme.
Kur do të ajroset dhe të pastrohet fryma artistike, ku e ka vendin ajo në këtë vend të ngratë, e jetim, ku janë kujdestarët tullumbaxhi që i rregullojnë rubrikat dhe i redaktojnë pluhurat e ndara në gardhe speciale që si e si ti reklamojnë prodhimet më të reja bujqësore! Rrofshin plugjet se jemi detyruar ti mbajmë në shpinë dhe të kullotim gjatë pauzave kur ata neve na i përcaktojnë, se nuk mundemi më ndryshe. Të ndryshkura shiheshin edhe kristalet që si piptha dëshironin të dilnin në këtë sipërfaqe gjoja të mirëfillta, por asgjë, të jeni të bindur s’ka pllenim në format e arkietipëve edhe atë, ndash për shkaqe eksperimentale ndash për shkaqe estetiko-erotike, krejt kjo është një kontrast i hidhur që nuk përpihet me asgjë. Kamasutra është një punë si Tomy dhe Jerry par excellence!!!
No comments:
Post a Comment