Gylhane

nëpër valë të nxehta rrëkenë e lotëve e mbolla në sy
pështjellime të kristalta nëpër fytyrë i mblodha enkas për ty

ashkun si qemer e ndërtova në harqet e vetullave të tua
buzëqeshjen tënde e bëra themel prej gurëve të alltënit vetëm se të dua

gjithherë ashku më mblidhet në shpirt kur takohemi ne dy
në njësimin e shikimit tim më kaplon dridhja kur i shoh ata dy sy

fshehtësira në mejhanen time nga kupa e verës më del përmbi
dehjen time e zbukuron prania yte vetëm kur e dijë se më ri karshi

në syrin e gajbit unifikimi i lotëve është ibadet që përkul bindjen time
gjymtyrët e njoma të sajë prehën nën flladin e kopshteve me plot meditime

heshtja më zgjohet me vesën e sabahut dhe fshehtësirat mi zbulon
por te ti më ri mendja dhe në çdo frymëmarrje përkujtimi për ty më kaplon

këto gërmadha shkëmbinjsh në shpirt vazhdimisht më shemben mua
gjithçka do të rindërtoj për ty, vetëm shpirtin tim freskoje me sytë e tua

nga kjo verë e ashkut tonë kush nuk din të pinë, zeher i bëhet në shpirt
unë jam hija yte deri në vdekje dhe aksent nuk kisha dashtë me e mbyt

zemra nuk rin bosh pa eliksirin që e pijë deri sa të dehem në pafundësi
gjithçka je për mua dhe mos më mungo se unë prapë do vij tek ti.

tingujt vibrojnë nga largësia dhe vetmin time për çdo natë e ledhatojnë
ti je e padukshmja ime, në ëndërr më vinë dhe me buzët e tua më përshkon

kjo puthitje kaderin e ka që nga ezeli kur neve si krijesa na krijuan
kjo puthje në mua do të sajdiset në konakun e ashkut përgjithmonë

besoj se taxhi si meskin do të freskohet nga flladi i muajit të agjërimit
pa bukë e pa ujë do të shuaj etjen vetëm se ti do të jesh çasti i lehtësimit

shenja e parë e ashkut në momentin e parë të iftarit vihet në ujdi
O Zot mos me len rehat nëse harroj që në çdo moment të dua njësoj

plagët janë nga puthja yte që trazojnë shpirtin tim në momentin e syfyrit
uji i abdesit të sabahut më përkujton Madhërinë Tënde gjatë adhurimit.