edhe

ky hall është i ëmbël çdoherë kur përsëritet
në thellësinë e vargjeve të mija më tepër më vdiset
nuri është ëmbëlsi që me tëmbël lahet në thellësi
Ej Ashk, kërkoje hënën për çdo natë, që të vjen përsëri

thoshe se deti ka fund, por me sy të verbër po e sheh
të jesh pranë, nuk donë të thotë se je afër, atë që ti e ndjen
nuk bëjnë fajde shërimi edhe nëse ilaçet të jepen si duhet
vetminë poqëse e hidhni në det, etja prapë nuk i shuhet

fyejt gurgullojnë në lumenjtë e mëdhenj të shpërlarë si qielli
ku është qielli e ku është toka, desha të pyes edhe njëherë
nëse dua të pyes për ashkun, çfarë të them unë i mjeri,
kush ofron dëlirësi e athtësi desha të dijë unë i mjeri

ose si qukapik ose si zog i lirë do të ishte fati që ke shkruar
Ashku është i lirë nëse Hyjnia për ty ma ka dhuruar
sipërfaqe e pafund do të ishte shkretëtira në shpirt për mua
nëse këmbët e tua, nuk e shkelin shpirtin tim, ashtu siç unë dua