16.11.

Ne, atje në terr shfaqnim
bardhësi të gjakosur
ku perëndojnë humbjet ndër athtësi,
gjithë pikat nën ngrehinë
kaluan në një greminë me madhështi,
i turbull nga tymi ndihesha
dhe kjo piskamë që gërhite
me përçartje të shkëmbtë
grithte të mjerën humbësi,
mu aty ku pikat e gjakut
në qafën tënde jepnin gjallëri.
A mund ta harroj
atë terr që shfaqej me
bardhësi të gjakosur,
ku perëndimet humbeshin ndër athtësi
me gjithë pikat që në ngrehinë
kaluan greminën me madhështi,
ai turbullim nga tymi,
piskamës i gërhite
me përçartje
dhe bënte grithje të shkëmbtë
në të mjerën humbësi,
e pikat e gjakut kur i shihja
në qafën tënde,
çdoherë më jepnin gjallëri...