Monday, November 30, 2009

Prej në fillim ishe ëndërr

në paç një ëndërr, ti në veshin e natës ma pëshpërit
ëndërrimtarë i them vetvetes kur ti në mua shushuritë

edhe pse krejt ëndrrat e mija të njëjta i kam parë çdoherë
prapë nuk ngopem me ty, nëse të shoh edhe njëherë

në dynjanë lajkatare, mbret nuk dua të jem edhe pse ma ofrojnë
lypsarë i përhershëm jam unë, se ashkun Tënd, Mbretëri e kam gjithmonë

në një endacak besnik jam shndërruar në rrugën e Tij
në Divanin e Lartë unë nënshtrohem se nuk dua të jem karshi

gjithë vajgurin në verë e shndërroja për ta pi
si fitil i kandilit digjem për ashkun që kam për ty

si sheqer i djegur kundërmon afshi dhe në brendi më shkrumbon
me krehër kur kreh flokët e tua në ëndërr, ashku në shpirt më shpon

kur shpërlahem me ujin e lotëve të mija ngrejë menjëherë dolli
nga dehja lakuriqësohem por ashku yt në vetmin time me vel më mbulon

si petale e zambakut fije për fije shndrit fytyra yte, o Diell
ku e kam hënën time, që më ka harruar dhe fare nuk më kërkon

tym i flakët në shpirt më përshkon, ndaj s’mund të qetësohem
qetësia ime është me ty xhanëm dhe eja njëherë me mua përgjithmonë

ky haram është hallall për ne, edhe pse askush nuk na kupton
hallalli është hallall vetëm për ata që përtej hundës asgjë nuk veprojnë

por unë krejt mejhanet i shëtita dhe nën dehje vetëm ty të kërkoja
por si duket askund nuk të gjeta dhe nga të qarit më në fund u verbova

No comments:

Post a Comment