mos qajë, se askush nuk e ka dert të qanë për ty
eja dhe mi le mua të qarat të bredhojnë si fshehtësira ndër sy
mos i mbledh margaritarët që lëshohen nga fytyra yte
eja tek unë që ti mbledh dhe si qafore do ti var në shpirt që të përkujtoj në ty
mos puth askënd, se puthjet e tua jo çdokush i përjeton
eja mi fal puthjet mua, se çdo puthje që më fal më përkujton në ty
mos shiko askënd, se askush nuk e meriton ta shikosh në sy
eja e më shiko mua, që ta shkrij shikim që më përkujton në ty
mos shko askund, ku nuk të pranojnë dhe nuk të presin ty
eja tek unë, të bëhesh pjese e hapave të mija që të më përkujtojnë në ty
mos vrapo, se bredhjen tënde nuk e ndjen askush si ti
eja bredhë me mua, në daç të tretemi, se kjo tretje më përkujton në ty
mos u kllapos, se kllapitjen jo çdokush e kupton se çfarë është
eja kllaposu bashkë me mua, se çdo shkrirje më përkujton në ty
mos shko në çdo kopsht, se nuk janë të gjitha trëndafilat njësoj për ty
eja në kopshtin tim, të jap trëndafilin e ashkut që më përkujton në ty
mos i merr tespihet, se çdo tespihe tjetër është e kalbur për ty
eja mi jep tespihet e syve të tua dhe çdo kokërr të tespiheve ti puth që të më përkujton në ty
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment