plotí

duart e tua
në qiell rrojnë
asgjë nuk më thua
për më tepër, është vonë!

pothuaj vrisja mendjen
në kasaphane si përherë
po të ishim para djallit
engjëjt do flisnin përnjëherë

dhomë e mbuluar
sikur në mendje e shoh
i përplasur mu në ëndërr
po më deshe, më kujto

pirg i ëndrrës bëhu
një lugë tëlyen fërgo
ti bësh seancë trurit
njëtrajtshëm m’shko

e fjetura në heshtje
klithte përsëri
njomësinë e një vjeshte
e shpaloi në të zi

i heshturi i fjalës
kërkoi strehim
si mbështetës i barrës
në natën që mjaullinë

ndër të hirtat e rralluar
menekshe kuq e zi
me fytyrë të përuruar
si valë shpirti me blertësi

ëmbëloshe e përzier
ti në vajë mos më ri
nga loti yt i përlyer
syrmen tënde mos e fshi

tringëllije pasqyrën
me zërin tënd që e zbeh
portën zhvishe nga rrobat
se lakuriqësi në të sheh

frekuentim i rrugës
plot rrudha e plot lakesë
del si ujë prej gurrës
lakmia me përtesë

n’i dhashë mundësia
fjalës të vezullon
bukurinë e kësaj nate
dashuria e pushkaton

një mendim i robëruar
të huajin e krekos
dashurinë duke e dhuruar
në muajin e mjaltit e fundos

kjo botë virtuale
thëniet i katandisë
të gjithë zënkat me havale
të metat e fjalës nuk i braktis

hy në zemër hy

dua të jem në një botë
ku s’ka gjini
as vesh as gjuhë, as sy
por gjithçka të më ishe ti
dua të jem aty ku jam shkri
aty ku unë s’jam më asgjë
po jam vetëm ti
hy në zemër hy

sa të kam ty
digjem në brendi
më thërriste zëri
vetëm në ty
hy në zemër hy

lejomë të dehem më shumë
le të flet dehja, e jo unë
por nuk dua as të pi as të ri
as dehje as esëlli
vetëm të kërkoja ty
hy në zemër hy

as i qiellit as i tokës
as i zjarrit as i ujit
as i hapur as i mbyllur
kujt i takoj, këtë e dijë
hy në zemër hy

një humbje me shpresë
një gjetje me përtesë
atje ku jam unë, kërko
shko vetëm shko
e mos më dëshpëro
hy në zemër hy

asgjë më nuk flitet
vetëm në lutje më pëshpëritet
tepsi i imi më je
një kokërr sa një det më je
nuk të kaploj dot
vetëm një kërkesë e kam të plot
hy në zemër hy

dallgë e brendësisë
me ujin e dëlirësisë
etja më shtohet
por agjërimi s’harrohet
prishi iftar kur të puth
aty ku kupa ishte mbush
hy në zemër hy

nuk ekzistoj që të dijë
as në hapësirë as në dry
vetëm një e dijë
sa jam në robëri
aq jam në liri
eja xhan
hy në zemër hy